درباره نویسنده :
سعید نفیسی (۱۸ خرداد ۱۲۷۴ – ۲۳ آبان ۱۳۴۵ خورشیدی)، دانش‌پژوه. ادیب، تاریخ‌نگار، نویسنده، مترجم و شاعر ایرانی است. او جزو نسل اول استادان دانشکدهٔ تاریخ دانشگاه تهران بود.
سعید نفیسی، فرزند میرزا علی‌اکبر ناظم‌الاطبا (معروف به “ناظم‌الاطباء کرمانی”) و از اَحفاد حکیم نفیس بن عوض کرمانی (طبیب نامدار ایران در قرن نهم هجری) در ۱۸ خرداد ۱۲۷۴ خورشیدی در تهران به دنیا آمد. تحصیلات سه‌سالهٔ ابتدایی را در مدرسهٔ شرف، یکی از نخستین مدارس جدید که پدرش تأسیس کرده بود گذراند و تحصیلات متوسطه را در مدرسهٔ علمیه، تنها مدرسه‌ای که دورهٔ متوسطه داشت، در بهار ۱۲۸۸ در تهران به پایان رساند. پانزده ساله بود که برادر بزرگترش دکتر اکبر مؤدب نفیسی او را برای ادامهٔ تحصیل به اروپا برد. نفیسی تحصیلات خود را در شهر نوشاتل سوئیس و دانشگاه پاریس انجام داد و در سال ۱۲۹۷ به ایران بازگشت. ابتدا در دبیرستان‌های تهران به تدریس زبان فرانسه پرداخت و بعد در وزارت فواید عامه مشغول خدمت شد. در سال ۱۲۹۷ به گروه نویسندگان مجلهٔ دانشکده پیوست و در مدت یک سالهٔ فعالیت این مجله با ملک‌الشعرا بهار همکاری داشت.
در سال ۱۳۰۸ خورشیدی به خدمت وزارت فرهنگ درآمد و علاوه بر تدریس زبان فرانسه در دبیرستان‌ها، به کار آموزش در مدارس علوم سیاسی، دارالفنون، مدرسه عالی تجارت و مدرسه صنعتی پرداخت. در سال‌های بعد به تدریس در دانشکده‌های حقوق و ادبیات پرداخت و به عضویت فرهنگستان ایران درآمد.
وی از آغاز بنیانِ دانشگاه تهران در جایگاه استاد دانشکدهٔ حقوق و پس از آن، به استادی دانشکدهٔ ادبیات برگزیده شد. نفیسی از هموندان پیوستهٔ فرهنگستان بود و چندی در دانشگاه‌های کابل و شهرهایی چون دهلی، کلکته، دانشگاه‌های قاهره و بیروت به آموزش پرداخت.
درباره اوحدی مراغه ای :
رکن‌الدین اوحدی مراغه‌ای (۶۷۳ – ۷۳۸ قمری) عارف و شاعر پارسی‌گوی ایرانی اهل مراغه است. پدرش از اهالی اصفهان بود و خود او نیز مدتی در اصفهان اقامت داشت و بر همین اساس نامش اوحدی اصفهانی نیز ذکر شده است. اوحدی معاصر ایلخان مغول سلطان ابوسعید بود. آرامگاه او در مراغه است.
اکنون یک موزه دایمی در مقبره اوحدی در مراغه دایر است. تعداد اشعار اوحدی که از ابتدا مورد توجه بودند، به ۱۴ هزار و ۷۲۹ بیت می‌رسد. از آثار اوحدی دست‌نویس‌های بسیاری به جا مانده است.
- دانلود کتاب با لینک مستقیم
- تعداد صفحات : ۷۵۹
- حجم فایل : ۱۱٫۶ مگابایت
- ناشر : امیر کبیر
- سال انتشار : ۱۳۴۰
- بازنشر : بوکیها دات کام
نمیدونم چرا شهرهای بزرگ به خودشون اجازه میدن حق شهرهای کوچیک رو بخورند حالا پدر اوحدی اصفهانی باشه مهم اینه که خودش کجا بیشتر زندگی کرده باشه من درسته که ادبیات نخوندم اما اوحدی رو دوستش دارم خودم هم اهل مراغه هستم. شاید بیگین اوحدی متعلق به تمام ایران و بلکه تمام آزاد مردان است درسته قبول دارم ولی لطفا از پسوند اوحدی مراغه ای اصفهانی استفاده نکنید نه اگه میکنید ببینید پدر بزرگش اهل کجا بوده اونم اضافه کنید مثلا اوحدی مراغه ای اصفهانی کرمانی سیستانی آذری و الا ماشاالله.
بسیار عالی بود. دمت گرم. ضمنا در جواب اون دوست گرامی میخواستم بگم که حالا چه فرقی میکنه اصفهانی باشه یا مراغه ای مهم اشعارش هس و مهمتر از اون اینکه ایرانی هس. تنها به مراغه اختصاص نداره بلکه به تمام ایران اختصاص داره. آقا رها کنید این تعصبات بیجا را. تعصب زیاد کور دلی می آورد. ضمنا اگه شما توجه کنید متوجه این موضوع میشوید که بیشتر اشعارش به زبان شیرین فارسی میباشد.