برای دانلود روی لینک دانلود راست کلیک کرده و ذخیره و یا بارگیری پیوند را بزنید

کتاب شاهین سپید نوشته احمد احرار

درباره کتاب :

مروری بر سرگذشت حسن صباح

آیین اسماعیلى از تشیع امامى منشعب شده و در روزگار خلفاى فاطمىِ مصر، که خود اسماعیلى بودند، رشد و شکوفایى بسیارى پیدا کرده بود. در آن عهد شمار زیادى از دانشمندان اسماعیلى ایرانى در ایران و مصر به کار تألیف آثارى در باب عقاید خویش مشغول بودند. آنان ضمن نشر دعوت و هدایت نوکیشان، به بازسازى و کارآمدى ساختار این آیین نیز همت گماشتند.

داعیان ایرانى در ترقى و توسعه‏ى دعوت فاطمى و سازمان تبلیغاتى نیرومند آن نقش انکارناپذیرى داشته‏اند. این کوشش‏ها در استحکام خلافت فاطمى در مصر و پیش‏بردن سیاست‏هاى خارجى آن نیز بسیار مؤثر بود. اما این پیوندِ تنگاتنگِ میان اسماعیلیان ایران و مصر، در اواخر قرن پنجم قمرى، با بروز تنازع مذهبى بر سر جانشینى خلیفه مستنصر فاطمى (۴۸۷ـ۴۲۶ق) از هم گسست و در پى آن، فرقه‏ى تازه‏اى به وجود آمد.

سردم‏دارى این جریان مذهبى را حسن صباح بر عهده داشت. وى معتقد به حقانیت پسر بزرگ خلیفه (نزار) براى قرار گرفتن در جایگاه امامت اسماعیلیان پس از مستنصر بود و در اعتراض به غصب مقام نزار که به دسیسه‏هاى درباریان و توسط برادر کوچک‏ترش (مستعلى) انجام گرفت، خود را از پیکره‏ى اصلى تشکیلات اسماعیلى در مصر جدا کرد و دعوت مستقل اسماعیلى را در ایران بنیان نهاد.

این گروه مذهبى نو با نام نزارى شهره گشت. اندکى پس از پیدایش این گروه، محیط مساعدى براى گسترش و تبدیل آن به یک جنبش فراهم شد. با آشکار شدن آشفتگى ساختار سیاسى حکومت سلجوقى از یک سو و نارضایتى ایرانیان از نابسامانى‏هاى امور کشور، از سوى دیگر، دعوت نزارى مبناى یکى از مهم‏ترین حرکت‏هاى عدالت‏خواهانه و بیگانه‏ستیز مردم این سرزمین شد…




 

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

توسط
تومان