کتاب بی تفاوتها نوشته آلبرتو موراویا

درباره کتاب :

بی تفاوت ها

«کارلا» در را باز کرد و با ژستی دلفریب و شهوت انگیز سرش را بدرون اطاق برد و در حالیکه میکوشید لحن صدایش عشوه آلود باشد بمردی که در پرتو نور شاعرانه شمع سیگار میکشید گفت:

مامی داره لباس میپوشه الان میاد پائین.

مرد که در تاریک و روشن نور شمع فقط گوشه ای از دماغ خوش ترکیب و قسمتی از موهای سیاهش معلوم بود آرام جواب داد:

پس بیا بنشین با هم انتظار بکشیم.

«کارلا» مثل پروانه سبک بالی توی اطاق چرخید و کلید برق را زد. امواج قوی نور از لوستر چند شاخه ای که به سقف آویزان بود توی اطاق پخش شد و همه جا را روشن کرد.

به نظر می‌رسد این بخشی از یک داستان یا رمان باشد. لحن داستان کمی اروتیک و مرموز به نظر می‌رسد. حضور شمع، تاریکی و سپس روشن شدن ناگهانی فضا، حس تعلیق و انتظار را بیشتر می‌کند. دیالوگ‌ها نیز کوتاه و جذاب هستند.